کتاب کله کرگدن در غار آشوکا

بیا! نترس! من کمکت می‌کنم که بتونی بپری!
نیلگون خواب عجیبی می‌بیند. خواب پروانه‌ای با شاخ‌های گوزن که او را به غاری می‌برد؛ غاری که روی دیوارهایش نقاشی‌های عجیب و‌ غریبی کشیده شده و آنجا پسری با کله‌ای به بزرگیِ کله‌ی یک کرگدن و پاهایی لاغر مُردنی منتظرش است.
نیلگون از خواب می‌پرد، ولی پروانه‌ی شاخ‌دار، کله‌کرگدن و غار آشوکا هنوز در تعقیبش هستند. او معمای نقاشی‌های توی غار را دنبال می‌کند و از کتاب‌های تاریخ هنر، موزه‌ی ایران باستان، وب‌سایت دانشمندی دیرینه‌شناس به اسم “هامون ساکت” و آخر سر هم از غار آشوکا و سی‌هزار سال پیش سر درمی‌آورد.

گزیده‌ای از کتاب:
غصه، لعنتی مثل هشت‌پا لیز و چسبناک است. هر کدام از پاهایش را بگیری، یک پای دیگرش را فرو می‌کند توی یک جای آدم. فقط هشت تا پا هم ندارد. هشت‌پایی است که هزار تا پا دارد. از دیشب با همه‌ی پاهایش چسبیده بود به من و ولم نمی‌کرد. سر کلاس یک پایش را کرده بود توی گوش‌هایم و نمی‌گذاشت حرف‌های خانم رضوانی را درست‌وحسابی بشنوم، یکی دیگر از پاهایش را هم فرو کرده بود توی گلویم و پیچیده بود دور معده‌ام و هی فشارش می‌داد.