کتاب نیما نابغه 3: آشپزهای جشنواره ی عزا (ببخشید! غذا)

هر خبر خوبی خبر خوبی نیست. چون بعضی از خبرهای خوب یک خبر خیلی خیلی بد است!
نیما نابغه از آن بچه‌های وروجکی است که زیاد اهل حرف گوش کردن نیست و دوست دارد همه چیز را خودش تجربه کند. اتفاقاً معلمشان خانم بالا هم زیاد حوصله‌ی درس دادن ندارد و در عوض عاشق ماجراجویی است و برای همین مرتب بچه‌های کلاسش را به گردش علمی می‌برد.
و اینبار نوبت جشنواره‌ی غذا و یک مسابقه‌ی کمی تا قسمتی خوشمزه است!

همراه با ده پیشنهاد باحال مخصوص بچه‌هایی که مثل من نابغه‌اند اما آدم بزرگ‌ها آن‌ها را جدی نمی‌گیرند! و هزارتا راز یواشکی با همکاری دوست فضولم شتابی.

گزیده‌ای از کتاب:
بی نیاز که انگار حالش خوب شده بود، یک پیراشکی گنده را چپاند توی دهانش و گفت: “کاش یکی هم برای خودمان درست می‌کردیم، ولی بدون میگو و کلم. آخر من دارم از گرسنگی غش میکنم.”
که همین موقع زنگ در را زدند. آبشار دوید سمت در و تندی برگشت. چشم‌هایش پشت شیش‌ ی عینک باد کرده بودند و شکل ماهی‌ای شده بود که از آب بیرون افتاده باشد. گفت: “وای مامان، بابا!” و مامانش تندتند دست‌هایش را خشک کرد و گفت: “همین‌جا بمانید. صدا بی صدا!”
از پشت در آشپزخانه صدای بابای آبشار را شنیدیم که داد زد: “اینجا چه خبر شده؟ این بوی گند از کجاست؟”