کتاب شهر فراموشی

واقعاً مثل قصه‌هاست. مثل قصه هانسل و گرتل، ولی بدون جادوگر!
دنیای الودی اخیراً عوض شده و برای او دیگر سخت است که همان آدم قبلی باشد؛ دوست‌هایش چپ چپ نگاهش می‌کنند و از او فاصله می‌گیرند، خواهر دوقلویش، نائومی، دیگر مثل قبل با او صمیمی نیست و خاطره‌هایش هم از ذهنش پاک شده‌اند. همه می‌گویند که خانواده آنها یک شروع تازه لازم دارد می‌گویند که رفتن به ایون‌تاون برایشان بهترین تصمیم است اما الودی به این شهر و قوانین تازه‌اش شک دارد. الودی می‌فهمد که همیشه فراموشی بهترین راه نیست…

گزیده‌ای از کتاب:
جنی هوروینس عاشق اسب‌ها و رنگ صورتی و پرسیدن کل سؤال درباره‌ی چیزهایی است که دلم نمی‌خواهد ازشان حرف بزنم. او امروز یکی از تی‌شرت‌های صورتی اسبی‌اش را که خیلی دوست دارد پوشیده و مدام درباره‌ی گروه د موو سؤال پیچم می‌کند. ولی هربار که حرفش را می‌زند رویه را به سمت نائومی می‌چرخانم و از او درباره‌ی ضرب اعداد کسری می‌پرسم که درس کلاس ریاضی‌مان است. جنی، بس و فلورا باید بدانند که وقتی از ضرب اعداد کسری حرف می‌زنم، یعنی اصلاً دلم نمی‌خواهد درباره‌ی آن گروه موسیقی چیزی بگویم.